รหัสพรรณไม้  : 7-31170-001-157

ชื่อพรรณไม้  : ถั่วพู

ชื่อวิทยาศาสตร์  : Psophocarpus tetragonotobus (L.) Dc. ExHc.

ชื่อวงศ์  : LEGUMINOSAE - PAPILIONOIDEAE

ลักษณะวิสัย  : ไม้ล้มลุก

ลักษณะเด่นของพืช  : ผลแบน มีปีกคล้ายระบายรอบผล

บริเวณที่พบ  : แปลงเกษตร(โซน12)

ลักษณะทั่วไป : เป็นไม้ล้มลุก เรือนยอดรูปไข่ มีความสูง 2 เมตร  ความกว้าง 3 เมตร  อาศัยอยู่บนบก ลำต้นเหนือดิน ตั้งเองไม่ได้ ใช้ลำต้นเกี่ยวพัน  เปลือกลำต้นสีน้ำตาล  ผิวขรุขระ  ไม่มียาง  ใบเป็นใบเดี่ยว  สีเขียว  ขนาดแผ่นใบ  กว้าง  4-6  เซนติเมตร  ยาว  6-9  เซนติเมตร   ลักษณะพิเศษของใบ ใบเรียบ  การเรียงตัวของใบบนกิ่งแบบสลับ  รูปร่างแผ่นใบ รูปไข่  ปลายใบเรียวแหลม  โคนใบดัด  ขอบใบเรียบ  ดอกเดี่ยว  ตำแหน่งที่ออกดอกตามลำต้นหรือกิ่ง  กลีบเลี้ยงแยกจากกัน  มีจำนวน 1  อัน  สีเขียว   กลีบดอก แยกจากกัน  มีจำนวน 5  กลีบ  สีม่วงขาว  รูปดอกถั่ว   เกสรเพศผู้  มีจำนวน  10  อัน  สีน้ำตาลแดง  เกสรเพศเมีย  มีจำนวน 1  อัน  สีเหลือง  ไม่มีกลิ่น  ผลเดี่ยว  ผลแห้ง  ฝักหักข้อ  ผลอ่อนสีเขียวอ่อน  ผลแก่สีน้ำตาล  รูปร่างเป็นแฉก 4  แฉก  ตามความยาวของฝัก  ลักษณะพิเศษของผล  ขอบผลเป็นหยัก   เมล็ดมี  10-12  เมล็ด  สีน้ำตาลแดง    รูปร่างกลม

การใช้ประโยชน์ในท้องถิ่น : ฝักของถั่วพู นำมารับประทาน เมล็ดแก่ ต้มสุกรับประทานได้ ถั่วพูเป็นยารักษาโรค คือ  ราก  แก้โรคลมพิษกำเริบ  ปวดท้อง  ใช้รักษาสิวและโรคผิวหนังบางชนิด   เมล็ด คัดเอาเฉพาะเมล็ดสีน้ำตาลต้มรับประทานเมล็ดที่ต้มสุกเลยก็ได้ หรือนำเมล็ดที่ต้มสุกมาบดให้ละเอียดผสมน้ำสุกดื่มก่อนอาหาร 3 เวลา ช่วยให้สุขภาพแข็งแรงเพิ่มกำลังวังชา